hayat tiyatrosu

aralýksýz esen rüzgardý
savruluþuna durduk
dolandý yaþamýmýza bozgunculuk
bazen ýlýk
istendiðinde zemheriydi
aralýksýz rüzgarlar estirildi üstümüze doðru

bir aralýk uyandýðýmýzda
beyaz karlar üstünde ceset ceset
umutlarýmýz sýrtlanlara leþ oldu
bir sabah böyle baþladý hayat tiyatrosu

dekorlar yansýtmaz oldu hakikatimizi
kostümler hile desenlerini sergilemeye baþladýlar
ve düþlerimizde
baþka hikayelerin aktörleri oynamaya baþladýlar rollerimizi

bakýþlarýmýzý kirlettik
ikinci sayfasýnda gazetelerin
utancýmýzý arþivledik
sanal raflarýnda internetin
amacýmýzý yitirdik
devamý ayný saatte yayýnlanan
pamuk prenses dizilerinde
bütün güzellikleriyle çiçekleri
acýmasýz bozgunlara terkettik
darack penceresinden
geceler sýzdý küçük dünyalarýmýza

aralýksýz esen rüzgardý bozgun
uyuþmuþtuk
sihirlenmiþtik
hayatý savurmak gibi bir þeydi
iþsiz kahvelerinde
parklarda
cefakar kadýnlarýn koynunda geceleri
bir nehirdi
akýp gidiyordu hayat
çöl havzalarýnda ziyan olur gibi
bir nehirdi
kaybolmaya akýyordu hayat

büyülenmiþtik
hoþumuza gidiyordu
baþka aþklara eðdik boynumuzu
oysa ki aþkla yaratýlmýþtýk
unutmuþtuk

neyimiz vardý ki aþýk da deðilsek
neyimiz kaldý ki aþktan baþka
neye yararýz ki aþýk da deðilsek

deri koltuklu yuvarlak masalarda
yaþam pazarýmýz kuruldu
hissemizi hep baþkalarýna kaptýrdýk
acýyla yoðruldu düþlerimiz
acýsýný çekmeye sevdirildik
acý çektikçe sevildik
sevildikçe acý cektik
acýya uyandýðýmýz gün
toplayýp þefkatini merhametini
hayat veda etti ovamýza



fýratdicle
Sosyal Medyada Paylaşın: