Göz yaþý dolu dolu yaðýyor Çukurlar açýlýyor kapanmýyor Birileri biri birine bakýyor Þiir beþ yaþýnda çukura düþüyor Bana þair demeyin dostlar...þiir ölüyor
Canda can olup güne doðuyor Duygu bir annede köreliyor O kadýn çaresizim, sel sefilim diyor Bir aylýk bebeðini kapýlarda býrakýyor Þiir terkedilmiþ bakýþlarda büyüyor Bana þair demeyin dostlar...þiir aðlýyor
Emek kara ellerin teri silinmiyor Bir hayat tünellerde yaþýyor Zehir soluyor, öfke soluyor Birileri üç-beþ kuruþ deðer biçiyor Ensesi kalýn aðalar keyif yapýyor Þiir göçüklerde kalýyor Bana þair demeyin dostlar...þiir can çekiþiyor
Derin bir nefestir orman daðlarda yeþeriyor Küçük bir fidan, asýrlýk bir çýnar oksijen veriyor Bilinçsizlik mi? çýkar mý? kibrit çakýyor Þiir alev alev küle dönüyor Bana þair demeyin dostlar...þiir yanýyor
Can siperdir bedenleri zýrh oluyor Onlar ki yüreði memleket sevdasýyla çarpýyor Hainler sinsi sinsi içimize sýzýyor Bilmiyor hain milyon gençler koþarak geliyor Þiir vatan için, bayrak için kahpeye vuruyor Bana þair demeyin dostlar...þiir þehit oluyor
Bu yürek sevmiþ deliler gibi divane olmuþ Memleketi, insanlarý, yeþili...yari sevmiþ karþýlýk gözetmemiþ Elbet kalýcý deðiliz dostlar topraða süzüleceðiz Þiir bir temeni kalplerde yer bulsun Bana þair demeyin dostlar...þiir sevgi olsun
baran...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavidem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.