VEFASIZ MAŞUK
Ne zaman atsam ben oltamý suya.
Oltama aða düþmüþ balýk gelir.
Onlar düþürürler beni pusuya.
Beni benden de iyi, Halik bilir.
Sevda denizi bildim, boðar beni.
Balýk vermez kapýya koyar beni.
Sanki veba var bende ,kovar beni.
Sevdamý belki mýymýntýlýk bilir.
Oysa sevda ateþi yaktý beni.
Bir vefasýz peþine taktý beni.
Sanki de cenderereye soktu beni.
Sevdamý suç,beni de sanýk bilir.
Çakýlmazmýþ çivi üstüne çivi.
Gönülden olmazsa olmuyor sevi.
Bilmiyor maþuk, aþýktaki devi.
Maþuk bilmezse elbet, Halik bilir.
Kardan aktý bu sevda, bilemedin.
Gelirim dedin ama, gelemedin.
Gözyaþýmý bir türlü, silemedin.
Silmek için ,bir baðrý yanýk gelir.
Aþýlmaz sanma aþýlýrdý daðlar.
Gülistana dönerdi bütün baðlar.
Geçer,hiç geçmez sandýðýn bu çaðlar.
O an sana ancak, bu aþýk gelir.
Sendin benim ekmeðim suyum havam.
Seni söylerdi dilimde her duam.
Gönül sevda için bulmuþken kývam.
Gönle daim vafasýz maþuk gelir.
Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.