Suzan
Bahtýn cefa imiþ iffetli yüzün,
Yanar Hak aþkýyla kývranýr Suzan.
Resimler silindi hatýran hüzün,
Selamda huzursuz davranýr Suzan.
Söyle kurban öyle neden durgunsun,
Kendinden geçmiþsin sanki yorgunsun,
Biz kardeþiz artýk kime vurgunsun,
Yüreðim tarumar söylenir Suzan.
Yýllarý unuttum gönülden ýrak,
Dedim ya kardeþiz gururu býrak,
Ölürsem cinlere çaldýr çýngýrak,
Gördüm ki bebekle eðlenir Suzan.
Biz ayný kilimden farklý nakýþtýk,
Kelamlar eyledik dostça bakýþtýk,
Kaderde böyleymiþ böyle yakýþtýk,
Gönlümde hüzzamca neylenir Suzan.
Savruldu hicraným kül oldu ciðer,
Aþkým sana deðil Leyla’ymýþ meðer
Çevirme selamý verirsem eðer,
Selamý verince yaylanýr Suzan.
Sinem kebap oldu ateþmiþ Suzan,
Yanar kývrým kývrým tutuþmuþ Suzan,
Çorbasý dualý yetiþmiþ Suzan,
Ömer’de içince huylanýr Suzan.
29.01.2006 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.