dolaþtým durdum yýllarca
güneþ nasýl doðar bilmeden
karanýn gizindeydi hep yýldýzlar
bir deniz ki yaþam
boðdu beni dalgalar
yaðmura hasret kaldým
ne bir dost el uzattý
ne bir arkadaþ
sürülmedi yüreðimde ki tarla
sevgisiz yüreðim kýraç kaldý
kasým’ýn son mýsralarý bunlar
bir sabah güneþi gördüm
topraðým yeþillendi
yýldýzlar açtý karanlýðýn içinde
artýk ne ýssýz denizlerdeyim
ne de sert rüzgarlar eser
senin o güzel gözlerinde
sevmeyi öðrendim senli gecelerde
hani yelkenliler dolaþýyor ya
denizin yeþilinde
öylesine kaybolmak istiyorum
senin o güzel gözlerinde!