Senden kalan silinmeyenlerim!
Çok iyi hatýrlýyorum
Henüz altý yaþlarýndaydým ve sadece nazdým
Sabahýn ilk ýþýklarýyla sokaða çýkmýþtým ve yalnýz geziniyordum
Sokakta sessizlik hâkimdi
Hiçbir yerden ne ses ve ne de seda duyulmuyor
Kuþatan yalnýzlýk ve merak için gizlediðim haylazlýk yaklaþýyordu
Birkaç ev ötede bulunan
Ve nihayet iki katlý olan arkadaþlarýn evleri vardý
Demir kapýsý ilk karþýlayan olunca ve sessizlik halimi de kuþatýnca
Þevksiz yutkunmalar
Ve nazarýma takýlan yýrtýk bir meþin topun içiydi
Bir müddet durdum ve kapýyý açarak beton zemindeki topu almýþtým
Gizli bir haz duyuyordum
Fakat sevincimi gizleyerek, meraký kuþanýyordum
Nihayet koþarak evimize geldim ve anneme sevinçle hikâye ettim
Annem dikkatlice yüzüme baktý
Ve yüreði burkularak çaresiz anlatmaya baþlamýþtý
Oðlum senin olmayan ve emanetinde bulunmayanlardan mesafeli dur
Baþkasýna ait olana heveslenme
Bir yolunu bularak ta elde etmeye asla cüret etme
Çünkü sen sahipsiz deðilsin ve hepimizi yoktan var eden Allah bilir
Her ne yaparsan ve niyetlenirsen
Neticesi muhakkak seni bularak vadi yerine getirir
Haram lokma ve habersiz alýnan her vasýta senin baþýna bir beladýr
Unutma ve heveslerinle avunma
Bulduðun her þeyi kendinin sanma ve hazla aktarma
Öncelikle bir düþün ve daha sonra neticesiyle baþ baþa kalacak iþin
Haydi, aldýðýn gibi geri götür
Bu yapmýþ olduðun hareket kulaðýna küpe olsun demiþti
Ve ben suskunluðumu muhafaza edip hiç olmayan topu geri vermiþtim
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.