Bilemezsin aþkým yaþadýðýmýzýn ne olduðunu, Kalbimde öylesine bir heyecan varki Hadi ver ellerini, bak avuçlarýmýz sýcacýk. Neden gözlerin ýslandý ki, Ne olur yapma,unutalým geçmiþi artýk. Öyle þeyler söyleki bana, Bak saçlarýmýzda zaman aðlamakta. Çökmüþ ýzdýrap gözlerimize, Ýçimizde ise oturan acý Gün deðil sanki gece. Niye gülümsedin ki aþkým,böylesi daha iyi deðilmi sence? Bilememek ve çözememek bu sevdayý. Günler,geceler hatta yýllarca dönmektedir Gramofon da bak, Bizim unutulmayan þarkýmýz...
Ýþte bu bizim hikayemiz, Öyle saf,öyle temiz. Kenetlenmiþ ayrýlamaz, Kalbimiz den ellerimiz...
A.MUZAFFER
ÞARKI DÖRTLÜÐÜ ALINTIDIR... Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Muzaffer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.