S e n
Korkuyorsun ya
Sudan bile çýkarsýz
sýzým sýzým kývýlcým
kor alev bu yangýnlarým
dilleri lal olmuþ sevmelerim
. . .
kalemin yüreðinimi titrettiler *
tek kiþilik korkusunda
kor alev sustular
kara yazýya her düþtüðünde
Acýya doðmuþuz dediler
Ayrýlýklarca korkusuz
Uz aklara kadar kara
k a r a r s ý z
. . .
Þimdi
Düsüyorum her yere nokta nokta
Mevsimlerce öteye
Özlemekten kalan
Gözleri sen
Elleri üþüyen
SENben gibi üþüme
BENsen gibi düþünme