MUALLA
Kerpiç evler çeker beni,
Ruhum tutkundur daðlara,
Kara trenlerin sevdalýsýyým.
Kýrýk düþlerim var benim.
Tek taþ yüzükler alamam belki,
Gerdanýna inciler takamam.
Kalemim var tek dostum.
Yazmaktýr tek kurtuluþum.
Üç bacaklý bir dar aðacýndan.
Yani güzel gözlü kýz,
Bir karakter oyuncusuyum,
Toza bulanmýþ hayat sahnesinde,
Yatlar, katlar, arabalar istersin.
Ya da ipek entari benden,
Sana verebileceðim bir tek,
Yüreðim var, beþ para etmez.
Al desem almazsýn bilirim.
Sana yüreðimde gelmez.
O nedenle güzelim.
Sen sevme bu sefili.
Yaþamana bak hayatý doyasýya,
Zengin bir adam bul.
Yemek ye mum ýþýðýnda,
Bu adam sefil bir kul,
Git hadi yoluna ardýna bile bakma.
Ne istedin bu fakirden,
Usulca girdin kalbimden içeri,
Ilýk bir meltem rüzgarýyla.
Sonra kaným volkan oldu.
Gözlerin vazgeçilmez tutkum.
Ne istedin benden Mualla,
Sen yokken, ben çoktum.
Kýrýk düþler biriktirmiþtim.
Þiirler yazardým geceler boyu,
Aþký bilmezdim.
Telaþla doðardý güneþ,
Öðle vakti baþlardým yaþamaya,
Aramazdým yanýmda bir eþ,
Bu garipten ne istedin Mualla.
Sarý saçlarýn vardý,
Yüreðimdeki baþaklardan rengini,
Denizlerinden de gözlerin olmuþ,
Ben sevmeyeyim dedim seni,
Söz geçmedi gönlüme,
Yaptýðýn reva mý bana,
Yaðmur bulutlarý gözlerimde,
Ne istedin bu garipten Mualla.
Gelin oldun, gidiyorsun ya da,
Hani benim olacaktýn.
Boy boy çocuklar verecektin bana,
Akþam kapýda karþýlayacaktýn.
Yalandý deðil mi hepsi,
Sevdiðin de koca bir palavra,
Ýyi de hiç düþünmedin mi beni,
Ne olacak bu adam Mualla.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.