EFENDİM
Nerden sardýn belâlarý baþýma?
Atsam dedim, atamadým efendim.
Zehir kattýn ekmeðime, aþýma,
Yutsam dedim yutamadým efendim.
Biraz olsun bana umut verince,
Dalýp gittim hayal dolu sevince.
Davetsiz belalar baþa gelince,
Kaçsam dedim, kaçamadým efendim.
Zincir vurdun dur duraksýz ömrüme,
Kahýr kattýn kahýr dolu zulmüne.
Her varýmlý eriþilmez gönlüne,
Katsam dedim, batamadým efendim.
Sen var idin aldýðým her nefeste,
Dilimde güfteydin, kalbimde beste.
Sana kaçan can kuþu mu kafeste,
Tutsam dedim, tutamadým efendim.
Bir hâl oldum deli gibi sevip de,
Can mý kalýr gül yüzünü görüp de
Çok istedim yüreðine girip de,
Yatsam dedim, yatamadým efendim.
Yorgun düþtüm onca yalvar yakarda,
Yer vermedin bana uçta, kenarda.
Neyim varsa haraç-mezat pazarda,
Satsam dedim, satamadým efendim.
Set çekerek saðým ile soluma,
Urgan sardýn ayaðýma, koluma.
Sen demeden her þeyimi yoluna,
Saçsam dedim saçamadým efendim.
Yaralýyým sen bilirsin derdimi,
Tuz basarsýn elin bana erdi mi.
Çok istedim bir bilene sevgimi,
Açsam dedim açamadým efendim.
1997……..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.