Ýþte yine baþbaþaydým seninle Düþüncem sen yalnýzlýðým sendin yine Koyvermiþtim artýk hüzünleri köþe bucak Yazmak istemezken yazýyor Düþünmek istemezken düþünüyordum Acýtmýyordu artýk beni uzak mesafeler Umrumda deðildi sensizlik Zaten sendim artýk Beni silmiþtim çoktan Düþüncelerimde eritiyordum kendimi Kayboluþlarýnda korkularýn Mutluluðu yansýyordu dudaklarýma Hüzün sen, yalnýzlýðým sen.., Duygularým sendin Karar veriyordum Ardýma bakmaksýzýn yürüyordum Adýmlýyordum tek tek gece nöbetini Saat vurdularýnda çýlgýna dönüyordum Yapma diyordum saatlere yapma..! Acýtma bu kadar Artýk neyi umursamam gerek Neyi gerek deðil bilmiyordum Kaybetmiþtim kendimi Siliyordum yalan görüntüleri gölgelerden Ve özür diliyordum o sýcak o benzersiz sevgilerden..
KATRE Sosyal Medyada Paylaşın:
Sernur Kekik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.