Damarlarýmda dolaþan kaným gibisin Seni unutur muyum sandýn Bedenime can veren ruhum gibisin Bu aþk biter mi sandýn?
Yýllar geçti yine unutamadým Bu aþký içimden söküp atamadým Seni düþünmeden hiç bir zaman Hiç bir aksam, Hiç bir gece yatamadým Benim sana olan bu aþkým biter mi sandýn?
Daðlar arkasýna koysalar yine gelirim Bu uðurda canýmý seve seve veririm Yedi yýl deðil yedi asýr beklerim Yýllar aþkýmý siler mi sandýn?
Beni ayýrmak için zindana koysalar Ýsa gibi çarmýða gerseler Cellâtlar baþýmda nöbet tutsalar Bu kalp senden vaz geçer mi sandýn?
Kollarým zincire vurulsa Ýdam kararý verilse Son sözün nedir dense Ýsmin dilimden düþer mi sandýn?
Ýdam sehbasýnda bile azýmdan þu iki kelime söz dökülecek..;
’SEV AMA MEVSÝMLÝK OLMASIN YAZIN AÇIP KIÞIN SOLMASIN’