Gönlümün kıyısı

Hava iyice soðuk yüreðim buz kesmiþti
Bir yandan da yaðmur gönlüme çiseliyordu
Kaldýrýmlarýn gönlüme dönük kýyýsýnda
Çömelip iki büklüm olmuþ bir yürek
Kalbinden ayýkladýðý balýklarýn kýlçýklarýný temizliyordu
önünde hayatýn sinsi yaðmuru
renk renk dokunmuþ aþk kilimini örseliyordu
sarý,kýrmýzý,mavi küçük sevdalar
hayatýn kaldýrýmlarýna süzülüyordu
bir kalemde harcanmýþ isimsiz mezar taþlarýyla dolu aþklar
en deðiþmez rotasý yaparak yaþamýmýn çizgilerini
ileriye dönük el feneri oluyordu.
Sandalla gönlümün bir kýyýsýndan öteki kýyýsýna doðru
Sevdayý ömrün en deðiþmez rotasý yaparak
Hüzün çizgilerimden oluþan küreklerle bir yolculuk baþlýyordu
Gönül kütüphanesini okumaya doðru
Her sayfasý hayattan kopmuþ bir yüreðin izleriyle sararmýþ

Sisler içinde hikayelerle dolu
Denizde yüzemeyen balýk misali
Gece vurmuþ gönlümün gözüne
Ne zormuþ dayanmak insan sisine
Þarkýlarda seni anmak ne zormuþ
Ay kapatýrmýþ gözümü sensizlikte dolunay misali
Hayaller takýlýnca oltaya
Derinlere yüzemezmiþ gönül
mazi boðulur parçalanýrmýþ yürekte

bütün ömür beklediðim kaybettiðim gençliðimin belgesini aradým kütüphanede
sonranýn bilinmezliðinde kayboldum
hayatýmýn sonbaharýna doðru akýntý olup aktým
bir yürek yangýnýn ortasýnda kaldým
yine sonbahar geldi yine dertlerim azacak
yüreðimde bir volkan fýþkýracak
içinden sen çýkacaksýn
diken batacak sana gönül yapraðým kanayacak
akan kanda boðulacaðým
sensiz kalacaðým


gitmeler bir seni uzaklaþtýracak
yüreðim kanayacak
yüreðimde bir ok atýlýp her þey yabancý olacak
annemin sütü konacak dala
dal aðlayacak
sensiz kalacaðým


Sosyal Medyada Paylaşın: