Nereden bileceksin ki?
Hiç söylemedim..
Bir gün bile,
Ýnan bana, bir an bile
Seni sevmedim...
Hiç, yollara düþmedim erken..
Hiç kaçýrmadým,
Köþeden çýkmaný beklerken
Yedi onbeþ otobüsünü..
Saatime sýk sýk bakýp,
Yaðmurda, hiç ýslanmadým,
Bir kere görmek için yüzünü..
Deðildim o;
Bir adým arkandan yürüyen..
Ben deðildim, gözleriyle uzanan,
Sonbahar rüzgarýnda savrulan saçlarýna,
Tellerini sayar gibi..
Ýnan, ben deðildim..
Hiç sevmedim seni, bilemezsin..
Ben olmadým hiç
karþý yönden gelen,
Ýþ dönüþü rýhtýmda..
Merhaba, demedim ki hiç,
Yanýndan geçerken..
Hayýr,
Hiç koþmadým deli gibi
Olmadýðýnda farkýmda..
Hiç, tekrar çýkmadým ki önüne
Arka sokaklardan dolaþýp..
Sevsem, söylerdim..
Ben, seni hiç sevmedim ki..
Bilemezsin..
Hiç üzülmedim,
Gittiðini duyduðumda..
Senle ilgili hiç düþüm olmadý ki benim..
Periþanlýðým, senden mi sandýn o günden beri..?
Sevmemiþtim..
Hiç sevmemiþtim seni..
Hiç..
erol baþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.