Þuan da en yükseklerde en tepesindeyim Karanlýklar içinde tek baþýma sensizim Sanki bu aldýðým nefes son nefesim Alýrken iyide verirken güçlük çekmekteyim.
Yeryüzü yok gözümün önünde Binalar, aðaçlar, insanlar hiçbir þey yok Artýk bir boþlukta yüzmekteyim Dertlerim aðýr geliyor üst üstüne dizmekteyim.
Sordum bu gece yine kendime Yaþamaktan çok mu mutluyum Birde düþündüm kendi kendime Emanet canýmýn can yolcusuyum...
(by one 22)
Sosyal Medyada Paylaşın:
by one 22 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.