Çalındı Yaşam
Iþýklý belki, ama þen deðil gökyüzü
Gün gibi aydýnlanýyorsa da gece karanlýðýnda
Misketlerle doluyorken oyun bahçeleri!
Karanlýk gölgeler düþüyor çocuklarýn yüzüne
Denize dik çýkan yollarýnýzý tükettiler
Çalýndý yaþam günbegün ellerinizden
Hiçbir uçurum rengini belli etmez
Elinde patlar belki
Pimini çekmeye hazýrlandýðýn bombalar
Kýrýk tüm zeytin dallarý
Vuruluyor, öpülesi gözlerinden bir çocuk daha
Kýrmýzýya düþüyor uzun uzun gölgeler
Kundaklar acýsýný koynunda bir ana
Bir soluk daha eksilirken Dünya’dan
Bir uçurtma daha öksüz kalýyorken
Yanaðýmda izleri taþan nehirlerin
Düþüyorken bir füze daha insanlýk onuruna
Düþmediði yerleri de yakýyor ateþ
Yaðmur içinde yaðmur, suyu çýktý yaþlarýmýn
Çatlayacak taþý sabrýmýzýn…
Sabýr…Sabýr… Sabýr!
Bakalým daha nereye kadar.
Metin Soydeveli
14.01.2009 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.