Dilenci

Köþesindeyim bir camiinin
Yahut uzunca bir minarenin
Akþam olur kalkar giderim
Ben her þafaktan onu beklerim...

Biliyorum belki gelmeyecek
Ama bu insan-lar hep bekleyecek
Ona muhtaç, önce inan
Özlerse eðer, arar insan..

Þimdi gidiyorum buradan
Kaldýrýyorum elimi tezgahtan
Çýktým artýk bu bataktan
Ben muhtacým o sevgiye, gelen Hak’tan..



Kaðýda Döktüklerim
Sosyal Medyada Paylaşın: