Dolmayan boþluðu, doldurdun iþte! Eski sevdalarý, öldürdün iþte! Ben seni isterim, gerçekte-düþte! Solmayan gülümsün benim Ayþegül! Ayýrýrsa ancak ölüm, Ayþegül!
Tanrý, sana göre çizmiþ yolumu, Deðdi çektiðime, onca zulumu! Destek ol sen artýk, tut þu kolumu! Kýrýlmaz dalýmsýn benim Ayþegül! Gerçeðe dönüþtü falým Ayþegül!
Tuðla, tane tane kondu yerine, Sihirlidir, inmeyelim derine! Her þey yerleþmiþtir, yerli yerine, Tanrý yazdý ise, benim Ayþegül! Cananým deðildir, caným Ayþegül!
Bakýþlarýn, güven verdi özüme, Bir ýþýk demeti çaktý gözüme, Kuvvet geldi, direnç geldi dizime, Bükülmez kolumsun benim Ayþegül! Sensizlik, en büyük zulüm Ayþegül!
Hiçbirisi, yarýþamaz seninle! Mutluluða doyacaksýn benimle! Bu aþký sen diktin, kendi elinle! Yemyeþil dalýmsýn benim Ayþegül! Tek senden geçecek yolum Ayþegül!
Umarým, niyetin ciddidir caným! Kimseye tanýma, ol bana haným! Daha ilk görüþte, tutuþtu kaným, Ellere yâr etmem, benim Ayþegül! Benim geleceðim, dünüm Ayþegül!
Nasýl karþýlarlar bilmem çevreden, Hain eller, çekilir mi devreden? Irmak akýtýrlar, susuz dereden! Kopmayan dalýmsýn benim Ayþegül! Neyim var, neyim yok, senin Ayþegül!
Arif, yýllar yýlý seni bekledi, Gönül kervanýna hep gam yükledi! Hepsin attý, Ayþegül’ü ekledi, Gönlümün sultaný, caným Ayþegül! Seninle her þeye varým Ayþegül!
Arif GÖLGE (Anamur, 18 Eylül 2005) Sosyal Medyada Paylaşın:
arif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.