Sürekli ebe oldum Saklambaç oyununda. Ne kimseyi sobeleyebildim Ne de gözümün önündekileri Uzatsam elimi dokunabileceðim Seni bile göremedim karþýmda.
Gözüm kapalý hala sevdalara Sevmelere aþklara. Kulaðým yaklaþan ayak seslerinde. Sana hasret yaþýyorum Þu karanlýk dünyamda.
yine özlemimdesin inan aradan yýllar geçse de Ýçimde uhde kaldý eðlenmek. el ele olamadým seninle.
Biliyorsun hiç oyuncaðým olmadý Doyasýya oynayamadým çocukken kimseleri sevemedim gönlümce.
Çýk gel artýk neredeysen Kurtar beni sinsi ayrýlýktan Kalbime girmekle sobelendin bilesin Ebe olma sýrasý sende Artýk oyunun içindesin. Saklanarak kurtulamazsýn aþktan Bunu da iyi bilesin.
.cinitas14012009mamak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.