Uzun soluklu adımlarım!

Baþýmý aldým gidiyorum

Hesap etmediðim bir istikamete doðru yöneliyorum

Hazanlaþan aðaçlarýn altýndan ve terki mekân edilen sokaklardan



O kadar sakin ve fakir ki

Kim ve kimseler yok, terk edilmiþlik yüreðimi daðlýyor

Gözlerim buðulanýyor ve kalbimin burukluðu nüksediyor derinliðimde



Etrafa bakýnýyorum

Yapraktan yoksun dallar üzerinde kuþlarý fark ediyorum

Hiç ses çýkartmadan ve dalgýn bakýþlardan serencamlarýný anlýyorum



Yalnýzlýða adýmlayarak

Kalbi hissediþlerimle nihayetimi sorgulayarak gidiyordum

Hareketsiz yatan kediyi fark ettim ve eðilerek onun geçmiþine gittim



Sokaklar aðlýyordu

Duvarlar yas içinde hicrana yaslanýyor ve boþ bakýyorlardý

Üzerlerinde ne bir çocuk ve ne de bir oynaþan hayvan vardý yalnýzdý



Evlerin perdeleri

Alel usul duruyor ve hüznü bariz bir þekilde haykýrýyordu

Ýnsanlar yoksa ve hatta bir canlý bulunmuyorsa anlamsýz kalýyorlardý



Anlamak için merak

Akýl için idrak, kul için mutlak olan kalbi itminanlýk ve inançtý

Kitabý celille hikâye edilen nesillerin ve evrenselliðe amade seziþlerin



Ýnsan kimliðinde

Kin ve nefretin, marazlar içinde gerçekleþmeyen hissediþlerin

Ancak iyilik ve hoþ görünün, müsamaha içinde kenetlenecek elbirliðin



Göçüp giden nesillerin

Ön yargýsýz nefeslerin ve kelamý kemaliyet içinde zikretmenin

Hasretiydi andýðým ve kültürel erozyondan en bariz korku okunuyordu



Örf ve ananelerimiz

Küreselleþme vaadiyle terk ettirilen en deðerli faziletlerimiz

Mürebbi kimliðinde gezinen ve kalbi boþluk içinde nefeslenen hüznümüz





Mustafa CÝLASUN


Sosyal Medyada Paylaşın: