Gümülcine

Yosun tutmuþ tekke þadýrvanlarýna oturup
Hüzünle süzdüm ruhunu imbiklerden.
Kiraz kokularýný içime çektim;
Seni ta derinimde duymak için.
Son yapraklardan sabah çiyini üfledim:
Ayazlarýn daðýttýðý sisin ardýndan,
Türk firuzesi deðil,
Helen mavisine boyanmýþ
Yetim bir diyar çýktý.
*
Evrenos Bey’in izini,
Beyhude aradým,
Kýr Mahalle sokaklarýnda.
Çukur Kahve’den
Ulu mirasýn,
Yüküyle kamburlaþmýþ üç beþ ihtiyar çýktý.
*
Gümülcine bir koca meydan;
Erlerin yüzyýl önce uðurlandýðý.
Gümülcine çimen sarýsý bir yaprak,
Lodosla poyrazýn kucaðýnda savrulan.
Gelincik baharlarýný beklerken,
Küçük Müsellim kýrlarýnda,
Kadere küsmüþ sonbahar çýktý.
*
Hemitli’de devlet,
Hiç ödenmemiþ diyet,
Devlet kurana has haslet bekledim;
Kuþçubaþý Eþref’in hayali
Ve yýkýk bir hisar çýktý.
*
Gümülcine sokaklarý tütün kokardý;
Þehit Süleyman Bey’de þan,
Doktor Sadýk’ta dün kokardý.
Gönül, Mestanlý’ya koþarken,
Osmanlý’dan her nasýlsa arda kalan,
Gülistan’ýn önünde,
Altý asýrlýk çýnar çýktý.



Sosyal Medyada Paylaşın: