aglamak gerekte,
gecmisimize mi yoksa sevgiden
yoksun gerceklere mi.
kiymetini bilmedigimiz,
görmezden geldigimiz.
her renk icin aglamak gerek te,
görmedigimize sevda renklerine,
ne demek gerek.
aglamak gerek,
yol kenarina siginmis yoksulun uzanan eline,
ya kim aglayacak,
sevgiden yoksul yasananlara.
uzakta olana aglariz hep mutlaka,
özlemlere sel gibi akip gider yaslarda,
aglayan varmi dersiniz,
zamana haykirdigimiz,
sessiz cigliklara.
aglamak gerek geride biraktigimiz savdaliya.
Ya o,
aglayacak mi dersiniz,
bir nefes kadar degerli,
anilariniza.
Ben ihanete dahi aglamadim,
mutluluk verdiyse eger,
dosta,
sevdaliya,
hatta düsmana.
Bensiz mutltluklari ebediyse,
her kahkahasi icin,
bin damla gözyasi deger
onlardan sadece bir mutlu ani aliyorum yanima.
Onlar,
gözyaslarimi katik yapsinlar,
sahte kahkahalarina.
Necati Tüysüzoglu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.