Ah yürek yaram… Dudaðýmdan düþmeyensin sen, Duyuyor musun, sen kokan nefesimi, Çocuk saflýðýndayken sana olan sevdam Artýk senli özlemlerin zehrini soluyorum Yaþamýn zorluklarý kýsamadý da kahrolasý sesimi, Senin gülünden sýçrayan kanda boðuluyorum.
Tükettin beni. Ölümlere terk ettin, nefesimdeki seni Ölümü bekler oldum kapý eþiklerinde artýk Söylesene can suyum, Hangi ölüm sensizlikten beter olur ki
Ayrýlýklarda sýcak uykuya hasret kaldým can Senin zehrini þerbet sandým can Maskeli gülüþlerine aldandým can
Söz anlamaz, Olmaz olasý yüreðim, Hep sevdamýn katiline koþup durdum… Gök kubbede uçarken, kanatsýz býraktýn beni Kurumuþ yaprak misali, savruldukça savruldum
Ah bülbül sus artýk, þakýma karanlýk geceme Güzel týnýlara kulaklarýmý kapadým hepten Hayallerim vardý senli düþlerimde Artýk kan kokulu uykulara serdim gözlerimi
Korkar oldum artýk dikenlerden, Güllere bile dokunamaz oldum. Ah canözüm sana geleyim derken, Senin ýssýz yollarýnda kayboldum…
Nazarlara mý geldik yoksa? Ansýzýn gelen baharýmýz ne çabuk kýþa döndü? Bilmeliydim kýþ güneþiydi yüzündeki gülümseme ‘’Seni sevmiyorum’’ diyerek akýttýn son zehrini yüreðime Þimdiyse senden uzak bir þehirde hüzne terk edildim
Ve aþk… Aþk beden den öte bir þey, biliyorum… Bildiðim içinde can suyum, ben aþkýmý, Sen kokulu yaralý yüreðimde saklýyorum…
_____________Saklý Düþlerim … Sosyal Medyada Paylaşın:
_DİVANE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.