…KALK-MA..!
Kötülükte nefsi kahraman yapýp,
Kendini padiþah görmeye kalkma.
Sürüyü kurtlarýn önüne katýp,
Þu dünyaya düzen vermeye kalkma.
Bülbül gibi gül dalýna konmadan,
Sevgiyi saygýyla her dem anmadan,
Ýçi yanan ile için yanmadan,
Yangýna körükle girmeye kalkma.
Aklýn fikrin þehvetini beslerken,
Ýçi bozup gittin dýþý süslerken,
Sevmediðin þeyi ele isterken,
Haklýyý haksýzca yermeye kalkma.
Dost bildin bileli iblis dostunu,
Zehirle kýzarttýn yine tostunu.
Necaset bulaþmýþ kirli postunu,
Mazlumun üstüne sermeye kalkma.
Dert sarmak bir yana dertler açarken,
Servetin üstüne servet katarken,
Nerde düþkün görsen tekme atarken,
Ýnsanlýk zevkine ermeye kalkma.
Ýyilik güzellik cömertlik zorsa,
Kalbinde cimrilik tohumu varsa,
Gönlün bir saksýdan daha da darsa,
Muhabbet gülleri dermeye kalkma.
Korkak yaþayarak yiðit görülsen,
Neye yarar böyle sevsen sevilsen,
Öfkeni yenecek güçte deðilsen,
Kendini meydana sürmeye kalkma.
Yaralým yüzünden ar’ý kaldýrýp,
Saðýr kulaklara davul çaldýrýp,
Taþ atana deðil taþa saldýrýp,
Seni duymayana ürmeye kalkma.
22.03.2000...mustafa yaralý
HADDÝNÝ BÝLMEYEN NEFSÝME..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.