Sevgiye hasret bir yaþamda ; yalnýzlýkla örülmüþ bir toprak parçasý .. Ýþte benim kýsa hikayem. Ve bu duvarlarý yýkan , duran kalbimin yeniden atmasýný saðlayan meleðim...
Geceydi; yine yalnýz yatacaðýmý düþündüðüm bir anda , sen geldin... Önce sýcak gülüþün sonra hoþ sesin ve en sonunda tüm güzelliðinle sen...
Aþký unutmuþ gönlüme sevgilerin en yücesini yerleþtirdin , kuru dallarla çevrili kalbime dokundun.
Ve ordaki ormana can verdin... ....................................
Sevgilim’e Seni sana anlatmak zor, biliyorum.. Ama sen ki beni diriltensin Sen ki bana aþkýnla umut verensin Beni þair edensin madem ki;
Yüreðimin sana haykýrýþý bu , duy sesini...
Minik ellerini hissediyor bedenim, yumuþacýklar Güzel sesini duyuyor kulaklarým , ýlýk ve derinden Kokunu alýyorum , gül kokuyorsun Dudaklarýndan can alýyor kalbim, su gibi ..vazgeçilmez Gül yüzünü görüyor gözlerim.. tebessümün can alýcý
Kýsacasý sen benim her anýmdasýn .... Sosyal Medyada Paylaşın:
goliat* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.