Bir kapýdan çýkýverir gözlerinin kývýlcýmlarý baþaklar tutuþur ardýsýra. hüznünün yoðunlaþtýðý,sinema þeridinin yürüdüðü anlarda kapýlarý kapatman nafile. Kim duyacak sessiz çýðlýklarýný, Ya da kim mani olacak gölgelere. Ve bir elin uzanýpta,boðazýna düðümlendiði anda, Acý siren seslerini senden baþka duyan olmayacak. Kapý nasýl açýldý ise bir zaman, Sessizce kapanacak zamansýzlýðýn varoluþuna ardýndan, Senin sevdalanýþýn,senin hüzünleniþin boþ be gülüm. Zaman tüneline girdiysen eðer,kaçýþýn yok bu sevdadan. Ne para ne pul ne þöhret ne güzellik, Ne sevdan ne hüznün, Ölüm soðukta beklemez gülüm... A.Ç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karizma517 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.