haydi bre yiðitler!
gelin çökelim Ülke’min böðrüne desem
birkaç da sayýp sövsem
vay be! misli görülmemiþ bir aydýn derler
haydi bre canlar!
gelin þu memleketin yarasýný saralým desem
önceleri biraz devrimci göründün amma
þimdi sözünden caydýn derler
gelin bre kankalar!
þu yüz/ölçümüzü parsel parsel satalým desem
üstüne de Ýstanbul’u versem
vay be! analar ne adam doðurmuþ derler
akýllan be hey yurttaþ!
çocuklarýmýz dilenci kýzlarýmýz fahiþe mi olsun desem
akla mantýða izana-mizana davet etsem
gördükleri yerde söverler
öyle bir koyunlaþtýrýlmanýn arifesidir ki
bundandýr halkýmýzýn kemandan ve Kemal’den nefreti
durmadan kaval dinler
maval dinler
yalan dinler
masal dinler
ah dinler dinler
çoktan ayrýlmýþ aklýn mantýðýn ve hakkýn yolundan
batýl dinler
dikine dikine konuþma Celâli
kývýr biraz
biraz da küfret
belki nobel verirler
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.