HER YER DÜŞÜNCE/SİZLİĞİMİZİN YANGINI

Düþüncede ki hiçlik ölümü doðurdu
Ve ölüm bir hiçliktir

Gece kendini sabahtan ayýkladýðýnda
Ölüm insanýn ruhuna düþtü
Ve gün geldi öldüðünü de unuttu insan
Öldürdüðünü de

Derinliðe uzun bir bakýþtý gözlerim
Sessizliði hep kendine olsa da insanýn
Uzaklar da yaþanan acýnýn yakýcýlýðý
Ve düþünsel haksýz çaresizliðimiz

Artýk söz köz den ayýrdý kendini
Her yer düþünce/sizliðimizin yangýný
Günler kendi ön sözlerinde gidiyor
Her çýðlýða her kulak yine saðýr

Bakýþlarým içime eðildiðinden beri
Ýnim,inim inliyor içim
Yüzler de hep ayný soðuk savaþ
Ýnsan, insan olmanýn sýcaklýðýndan çýkýyor
Ýnsan,insan olmaktan çýkýyor


13.1.2009
SOKAK ÞAÝRÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: