YILDIZLAR ÜŞÜR MÜ ANNE?
Sokakta kaldým, dün gece yine
Bir baþýma, ayaz gecede
Her yer karanlýktý
Bir ben…
Bir kedi vardý
Bir ara, yýldýzlara takýldý gözüm
Ve düþündüm…
Onlarýn da yoktu sýðýnacak bir yeri
Üstlerine örtecek battaniyeleri
Acaba var mý sevecek anneleri?
Ha… Ben, beni unuttum anne
Acaba… Yýldýzlar üþürler mi?
Ben üþüdükçe ellerimi ovuyorum
Biraz ýsýnýyorum
Yýldýzlarýn var mý elleri?
Sen gittin ya anne
Yok artýk, baþýmý okþayaným
Üstüme battaniye ataným
Ýnsanlar, kýzgýn gözlerle bakýyorlar bana
Sanki bir suçluymuþum gibi
Adým, sokak çocuðu oldu þimdi
Ýsmimle seslenen yok bana
Yaþýyorum anne…
Yaþamla ölüm arasýnda
Ýnsanlarýn, hakir bakýþlarý arasýnda
Bir lokma ekmeðe þükrederek
Altýma kartondan yatak yapýyorum
Sýrtýmý, bir paltoyla örtüyorum
Baþýmda bir fesim bile var
Çok da üþümüyorum
Bazen kendimi unutup
Yýldýzlarý düþünüyorum
Söyle anne! Yýldýzlar da üþür mü
Ayaz gecelerde…
Hasan Gençay 12 01 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.