OCAK AYAZINDA KALDIM!..
her yer soðuk, her yer üþür
çývgýn rüzgar dondurur/ürkütür
kuþlar aç, sular hareketsiz kalýr
dallar hayata küskünce
sessizliklerinde bekleþen kökler
bahar düþlerinde uyur
hayat acýmasýzlýklarda vurur!..
cemrelere býraktýðýmýz umutlar
elbet bir gün öper topraðý
gün ýþýðýna çýkar sakladýðýmýz sevdalar
yandýrýr buz kesmiþ yürekleri
güneþin dudak ucu öpüþlerinde
hayat yeniden baþlar
bekleyiþlerde sabýrlar öðütürüm...
hani diyorum; salýncaklar kurulsa
leylekler yuvalarýna dönse
kýrlangýçlarýn çýðlýklarýný dinlesem
gelincikler toplasam kýrlarda
koklasam doðayý kavgalardan uzak
kan görmesem, yalanlar dinlemesem
gül çocuklar kurþunlanmasa
sel olmasa annelerin gözyaþlarý
selam desem dünya kardeþliðine...
hayallerde süslerken seni sevdiðim
el ele tutuþup mutluluða koþalým
gözlerinde yanayým alev alev
sarýlsak ayrýlýklardaki her güne
öpsem alnýndan ’kanayaklým’ diyerek
dindirsek yürek sancýlarýmýzý
gecelerime býraktýðým yalnýzlýðým
endamýný ararým ocak ayazýnda
sen yoksun diye kýþlarým bitmeyecek!..
...............................................sarýl bana üþümeyeyim!
Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.