KENDÝ HALÝNE BIRAKIN
Ben ben deðilim ben benden kop muþum
Umursamaz, vefasýz ,gamsýz ol muþum
Beni benden koparmýþ kaybol muþum
Ben beni tanýmamýþým ben buy muþum
El güne benzemez üç kuruþluk muþum
Baþkalarýn olmuþ kendimin olmamýþým
Sen sen deðilsin sen kendini salmýþsýn
Sen sanma sen dostsun tam dingilsin
Sen sanma sen zenginsin tam sefilsin
Sana güvenene ne demeli seni bilmeli
Bilmemek ayýpmý bilmiyorsa öðrenmeli
Gücü yetiyorsa tekeme tokat dövmeli
Gücü yetmiyorsa yüzüne karþý sövmeli
Sözüm söz ,dediðim diyen sen nerde
Hani adamlýk vardý efelik vardý serde
Bitmiþ tükenmiþsin çek yüzüne perde
Yapma efelikte sokama baþýný derde
Zaman nelere kadir bilir misin bilmem
Dostu bilirim derdim düþmaný bilmem
Beni benden almýþlar artýk ben gülmem
Ben ben deðilim eðere semere gelmem
Gelsem de zevle kýrar yakar yýkarým
Herkeslerin piþmiþ aþýna su katarým
Dostuna güvenene bön bön bakarým
Duymamýþ gibi yapýp derde sokarým
Güvenmeyin dostlar ben ben deðilim
Beni benden almýþlar ben tam sefilim
Dostluk sýfýr sözü boþtur ben kefilim
Nereden çýktý demeyim var delilim
Güvenmesin kim güvenirse vay haline
Seni iter de kendi tutunur can havline
Yaparým ederim der inanmayýn kavline
Þeytan, puþt deðil bakýnca saf haline
Delinin teki deyip býrakýn kendi haline
12,ocak,2009;pzt