Bir an gelir ki Geçmiþ üzerinize toz bulutu gibi çöker
Çýkmasý zor anlarýn içinde çýrpýnýrken Bir el dokunur yüreðinize Geçmiþte tuttuðunuz Dokunduðunda ürperdiðiniz bir el
Ararken geçmiþ düþlerinizin arasýnda Her karede o beden oluþur özlediðiniz Her satýrý isyana dönmeye hazýr öfkeye terk ederken Titreyen kaleminizde kaç uç kýrarsýnýz istemeden
Kumsalýnýza döndüðünüzde beyaz sayfalarda Sönmüþ ateþlerin ardýnda küller sizi beklerken Bir kibrit bir çýra olur yeni ateþler
Yakmaya çalýþýrsýnýz
Kibritler sönerken tutuþmayan çýralara Islak kum olur engel
Ya da geçmiþ den esen bir rüzgâr .
Mehmet Düpel-08.01.2009 – Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşamdaki Çizgi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.