MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Utanırım
Akmetin

Utanırım



Nerde gözü yaþlý mahzun bir anne görsem
Boynu bükük, yüreði buruk günlerce aðlamýþ
Küsmüþ dünyaya yüreði evlat acýsýyla daðlanmýþ
Kahrederim kadere sessiz, sessiz aðlarým.

Nerde el aleme muhtaç bir kadýn görsem
Rengi solgun gözleri çukurlaþmýþ,
Yüzünde cefanýn derin izleri
Bakýþlarý ürkek, muhtaçlýðýndan utanmýþ.
Eli nasýrlý, gönlü kýrýk, gözleri yaþlý
Burkulur yüreðimin can duvarlarý,
Avuç avuç vermek isterim ya veremem
Acizliðime yanar utanýrým.

Yer yarýlsa da girsem der yüreðim
Yüzlerindeki çaresizlik saplanýr içime
Unutmak istesem de unutamam
Gözlerindeki mahcupluk çeker beni
Utancýmdan dönüp bakamam.
Hesap sorar yüreðim nefsime
Kýzarýr yüzüm, dönüp aynaya bakamam
Adalet saðýr, vicdanlar kör, insanlýk nerde
Ýsyan eder yüreðim, beynim her bir uzvum
Ýnsana uzanamayan elimden, insanlýðýmdan utanýrým.

Nerde boynu bükük bir çocuk görsem
Bir kaleme, bir deftere muhtaç kalmýþ
Nerde bir bebek görsem ana kucaðýna hasret
Eðilip öpesim gelir küçücük ellerini
Ýsyaný dinmez çaresiz yüreðimin
Gem vuramam duygularýma aðlarým.


Nerde bir adam görsem donmuþ yüreði
Sevgiyi muhabbeti þiþelerde aramýþ
Kalan ömrünü meyhanelere, sarhoþluða adamýþ
Sokaklarda kalmýþ köprü altýnda sabahlamýþ
Çekip alasým gelir oradan çekip alamam
Çaresiz kalýr elim, çaresizliðime kahýrlanýrým.

Nerde bir baba görsem tutunmak için yaþama
Çalýþmýþ, çabalamýþ bedeni yorgun düþmüþ
Horlanmýþ, hýrpalanmýþ küsmüþ kaderine
Yýlmamýþ talihsizliðine ölesiye baðlanmýþ
Bir ömür vermiþ itilmiþ, kalkýlmýþ
Ne oldu bize, bu nasýl insanlýk diye isyan eder aklým
Eðilir baþým, insaným demekten utanýrým.

Nerde taþlaþmýþ bir yürek görsem
Anadan, babadan, evlattan sevgisini esirgemiþ
Nefsine esir olmuþ insanlýktan nasiplenmemiþ
Koparýp yüreðimden bütün sevgileri
Veresim gelir yüreðine ya, veremem
Her seferinde yapamadýklarýma hayýflanýr
Kendimden, acizliðimden utanýrým.

Nerde gözü yaþlý bir çocuk resmi görsem
Göðsünde þarapnel parçalarý, yüzü kanlý
Onun için imkânsýz bir hayal olmuþ
Yatakta uyku, oyun parklarý, okul sýralarý
Susmuþ para baronlarý, insanlýðýný unutmuþ
Belli ki çoktan patlamýþ ar damarlarý,
Tutamam gözyaþlarýmý yine aðlarým
Çaresizliðimden, insanlýðýmdan utanýrým. .



ým.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.