PEYGAMBERÜM GÜLDEN GÜZEL.

Efendümsün ey muhammed, canumda.
Dünya batsa, inan duymam yanunda.
Peygamberüm kaynýyorsun, kanumda.
Gül kokuyor, gülden güzel tenünde.

Yaradanum senü nurdan yaratmuþ.
Bu alemü, nurun ile donatmuþ.
Ýnsanluðu hakk yoluna çaðurmuþ.
Güller kokar, gülden güzel bendünde.

On dört asur öncesiydü, sen doðdun.
Abdullahla amüneden, nur oldun.
Ýbrahimin dinünden dün duyurdun.
Güller kokar, gülden güzel tenünde.

Senü gören senle oldu payüdar.
Sana uyan olur, cennete nigar.
Günahkarlar oldu, bir bir tövbekar.
Güller kokar, gülden güzel gönlünde.

Ey Muhammed, gül bahçemde gülümsün.
Ey mustafa, çile çekmüþ bülbülsün.
Ýnsanluðun rehberüsün, sevgüsün.
Güller kokar, gülden güzel sevgünde.

Sana essem ýlgýt ýlgýt, yel gibü.
Coþup aksam, boz bulanýk sel gibü.
Senü çalsam, veyseldekü tel gibü.
Güller kokar, gülden güzel gülünde.

Yüce dinün, bize islam yol oldu.
Uymayanlar cehennemde, kor oldu.
Ebü cehil, ebü leheb nar oldu.
Güller kokar, gülden güzel bahçende.

Kabede nur medinede, kabrin var.
Hira daðý sana, kuranu sunar.
Türkmendaðlu, hasretünle hep yanar.
Güller kokar, gülden güzel kabrinde.

Sosyal Medyada Paylaşın: