GÖNÜL DOSTUMA.

Yunus’um seninle, dertleþelim mi.
Ahvali zamandan, söyleþelim mi.
Eskiyle yeniyi, bölüþelim mi.
Benim gönül dostum, söyleþelim mi.

Senin zamanýnda, arýydý dünya.
Nurlar yaðýyordu, belki dünyaya.
Günahkarda olsa, azdýr saymaya.
Benim pirim hocam, birleþelim mi.

Gönlüm ahuzardýr, arar paklýðý.
Kalmadý devirde, kulun aklýðý.
Ýnkar eder kullar, yüce varlýðý.
Benim gönül dostum, dertleþelim mi.

Devrinden devrime, fark budur belki.
Erenler evliya, kalmadý bilki.
Bilemeyiz bizler, bulunur belki.
Benim pirim hocam, bölüþelim mi.

Devri zamanda da, bölünme varmýþ.
Fakir yoksul çokmuþ, pir yara sarmýþ.
Kardeþi katletmek, Kabil’den kalmýþ.
Benim gönül dostum, eyleþelim mi.

Þimdiki zamaný, anlatsam sana.
Lanetli Yahudi, doymuyor kana.
Çoluk çocuk demez, kýyýyor cana.
Benim pirim hocam, aðlaþalým mý.

Herhalde anlattým, zaman böyledir.
Gerçekler þairi, acý söyletir.
Ölen bu yavrular, beni aðlatýr.
Benim gönül dostum, kavrulalým mý.

Türkmendaðlý serap, belki hakikat.
Günahkar kullarda, olurmu þefkat.
Derviþim ermiþim, zaman bu heyhat.
Zamanýn dolduysa, ayrýlalým mý.

Sosyal Medyada Paylaşın: