SAVAŞ

kokuþmuþ beyinlerde kök salmýþ kin
insan azmanýna dönmüþ
beþikteki bebekten toprak isteyen zihin...

doðu’dan battý güneþleri,
soldu dalýnda gülleri
dünyaya gül diye yutturuyorlar gülleleri
kan emen pis para fareleri.
hani nerdesiniz barýþý si mge eden,
pamuktan yapýlmýþ insanlýk abideleri...

cocuklarýn elinde oyuncak edildi kanlý taþlar
masum gönüller vurgun yedi,
ne zaman son bulacak bu savaþlar
kimse aldýrmýyor
vahþetin salýncaðýnda sallanýyor insanlar
paklar bir gün insandan bozma
sinsi yýlanlarý kýzgýn topuklar...

masumiyetin dibine kurdular zehirli karargahlarý
insanlýðýn feryadýdýr masumlarýn çýðlýklarý
yarýda kesildi kurþun sesiyle özgürlük rüyalarý
söyleyin,hangi teselli dindirebilir ki bu ahlarý?


ey Hak! halka zulüm edenleri
kendi elleriyle hakla
taþa dönsün hakikatinle
sucsuz insanlara uzanan elleri
onlarý karanlýðýn karadeliðinde sakla...






FATÝH ALBAYRAK

Sosyal Medyada Paylaşın: