Gülünce, yüzünde güller açýyor, Nasýl darýlayým sana Ayþegül? Bakýþýn, içime neþe saçýyor, Yaklaþ, sarýlayým sana Ayþegül!
Seni göremezsem, tutmuyor uyku, Her sabah seherle gözlerim ufku, Yayýlýr havaya, bir güzel koku, Ýste, kul olayým sana Ayþegül!
Gözlerinden, kývýlcýmlar çýkýyor, Yüreðimi kavuruyor, yakýyor, Yoksa, bana da mý kýsmet çýkýyor? Koca olur muyum sana Ayþegül?
Yirmi bir gün, selamýný bekledim, Gönül kervanýna, keder yükledim, Sevdiðimi, kardeþimden sakladým, Nasýl anlatayým sana Ayþegül?
Biliyorum, içinde bir volkan var, Ama dýþta, koruyucu kalkan var, Annen belki ama, bir de baban var, Nasýl koc’olayým sana Ayþegül?
Kurardýk seninle, ideal birlik, Görürdü yuvamýz, daima dirlik, Nefsini bastýrmak biraz da erlik! Nasýl sarýlayým sana Ayþegül?
Tutuþmuþum, içten içe yanarým, Bak, tertemiz yüreðimi sunarým! Sensin benim, hayat dolu pýnarým, Ýçeceðim, kana kana Ayþegül?
Ben ozaným, Ozan Arif’tir adým, Sana kavuþmaktýr er geç muradým! Aslýnda aramýz, sade bir adým, Yaklaþ, sarýlayým, sana Ayþegül! Mutluyum, destek ol bana Ayþegül!
Arif GÖLGE (Anamur, 9 Eylül 2005) Sosyal Medyada Paylaşın:
arif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.