kaldýramam yükünü kalbimi sabahlara ýsmarlamýþým ben ne tuhaflara titreyeceðim daha çoraplarýmý ters giyerek yakýp sigaramý hesap vermeden aç karnýna
Zor gelme...
aylýk hüzünler biriktir heybende bedelini alýp anca öyle gel...
kelimelerinden, sözlerinden kurtul yediðinden yemediðinden çaldýðýnýn hesabýný vermediðin bedenimden bir adým daha seviþmeden bir adým daha yaþatmadýðýndan gayrý bir nefes daha öldürdüðünden küfredip anca öyle gel...
bu hallerini benden uzakta býrak seninle zikre durmuþ fikrime sýðýn yettiðin zamanlarý kalbimde yetmediðin zamanlarý hayallerinde yok sayýp anca öyle gel...
kendini kendinle tamamladýðýnda derin bir tutkuyla yaþýyorum deyip
ANCA ÖYLE GEL....
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.