HUZUR YOK OLDU!
Sutan Süleyman’a kalmayan dünya!
Kime kalmýþ,ne götürmüþ sen söyle?
Kâlplerde kalmadý zerrece hâya
Ýmtihan ediyor,Râbb’im bir þeyle.
Çirkin nefret,bu kan,bu zülüm niçin?
Sevgi varken ,açan gülü soldurdun.
Yüzler maske,insan öimüþ,ne biçim
Þaytaný solladýn,keza güldürdün.
Osmanlý gidince ,zülüm kol gezdi,
Huzursuzluk yýllar boyu hep sürdü
Taþ atan çocuðu tank ile ezdi
Þehâdet getirdi,þerefle öldü.
Halklar kan aðlýyor,yöneten sessiz
Yýllar süren anlaþmalar, tam takýr
Ev sahibi bastýrýr,yavuz hýrsýz
Aþýnmýþ hep,kalaylanmamýþ bakýr.
Ferhan der,zülümler payidar olmaz,
Cehennemde duraðýný bir görsen
Haçlý seferinde akan kan durmaz
Baþýna gelecek belayý bilsen.....
Ferhan DEMÝRAL
08.01.2009 Ýnegöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.