can kırıklığı

Beyazlar içinde baþlamýþtým aslýnda yola
Birgün camýn birine çarpana kadar
Can kýrýklýðýydý benimki

_ Garip bir kalp yangýnýydý belki_

Küçük bir kartanesiydim gökten süzülen
Buðulu bir cama çarpýp su oldum
Sana doðru akmak istedim ama

_Artýk herþey için çok geçti_

Rüzgar yolumu çevirmiþti bir kere
Keþke deðebilseydim tutunurdum saçlarýna
Þimdi sensiz burda deðil sana süzülüp

_Ellerinde ölürdüm belki_
Sosyal Medyada Paylaşın: