kül olmuş kollarım

Ömrüme damladýn
Yalnýzlýktan kelepçelenmiþken yüreðim
Yalnýz sen baharsýn sandým, aldandým.
Açmayan goncalara sen diye sarýldým
………………………Ýçinde kurudum.


Anne kucaðým, baba kokum
Yüreðimdeki sancýný, yarýnlara dayanak diye omuzladým
Eller almýþken umudumu hayat yolunda
Yüreðimdeki son ýþýðý, sen kapattýn.


Günler denizlerde dalgalanmýyor artýk
Sis kaplamýþ gözlerini ,sevda bakmýyor
Ölüme çektim artýk sandalýmý
Kül olmuþ kollarým,seni anarken yanmýyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: