Küçüklüðümde dünya hali denildiðinde üzerinde durmazdým,
Büyüklerin bildiði vardýr der, anlamýný da onlara býrakýrdým,
Oysa kendine özel bir yapýsý varmýþ yaþadýðýmýz dünyanýn,
Kurallarýný çizen de yine kalemimizmiþ ve o söz dinlemezmiþ…
Oturduðum koltukta seyrediyorum bu dünya halini kendimce,
Küçükler taþ atýyor hala, kocaman adamlar da bomba patlatýyor,
Güçsüz kollarla atýlan taþ yarý yerde düþüyor, topraða karýþýyor,
Modern aletlerle atýlan bomba baþta patlýyor, paramparça ediyor…
Dünya hali bilinmez bulmacalarla dolu, çözebilene aþk olsun,
Düzenini kendisi kurdu, acý tatlý günler geçti, artýk tarih oldu,
Adaletini de kendisi kurmaya çalýþtý ama o zordu, beceremedi,
Hep kötüye çalýþtý, iyinin kazancý da bu kurallarýn eksileri oldu…
Biz düzelsin artýk bu dünya hali derken aniden savaþlar baþlýyor,
Mantýk çaðýndayýz derken mantýksýz saldýrýlar arþý_alayý aþýyor,
Söylenecek söz kalmadý, artýk çözümü Rab’bime býrakýyorum,
Onun çözümünü kaldýrmak zordur, iki cihanda da etkisi olur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.