mart-nisan arası senli günleri hatırlarım...

martýn on’u geldiðinde ben
cemrelerden önce seni hatýrlarým
sende vurgunlarý yediðim o anlarým
gözlerime düþer nura belenmiþ yüzün
gülücüklerin mühürlenirken tenime
sevinç yaþlarýmýz akar mutluluða
hasrete kelepçeli günlerimiz parçalanýr
yeditepe’ye hakim gecenin ortasýnda
sen ve ben saadet kokarýz nefeslerimizde
çetin ayazlarýn vicdansýz inatlarýna
aldýrmadan yürürüz ateþler içinde...

o gün kar yaðmýþtý lapa lapa
yeditepe sokaklarýný arþýnlarken
caddeler süt beyazý
karanlýða düþen yalnýzlýklarýmýz
unutulmuþluklarda geri kalýrken el ele
ayasofyamýn muhteþemliði aktý içime
göz göze dünleri düþledik
mabedimin gül açmýþ avlusunda
dualarýmýz uzanýrken Allah’a
alýn yazým oldun sen bende...

hatýrlar mýsýn dönüþ vakti geldiðinde
nefeslerimiz boðum boðum
yüreklerimiz durmuþcasýna suskundu
gözlerimiz ayrýlýklara küskün bakýþlarda
elvedalar derken sana yanmýþtý içim
kanayaklým kara trenin gidiþine el sallarken
acý çýðlýklarýnda aðlayamadým bile
savaþ yorgunu fersizliðinde uzaklaþýrým
yeditepeye senli býraktýðým hatýralarýmla
daha dün gibi yaþanmýþlýklar gelir aklýma
mart-nisan arasý gün batýmlarýnda
sensizliklere yüreðim aðlar sevgilim!..


Sosyal Medyada Paylaşın: