yalnýzlýðýmýn içinde göçebe olmuþum, meleþir yalnýzlýk uçurumlarým koyunlar gibi, ben kocamýþ bir çobaným, kayalarda devleþirim. ardým sýra yetiþir bana, tüm doða harikalarým.
ben kavalýmý batýn meþrebinde, daðlara taþlara, kurtlara,nehirlere toprak ananýn isyankar kuþlarýna, çalarým.bir neyzen-i ayyaþ gibi, týnlamam,hayatý çýlgýnca yaþarým!...
ama,görkemli tinsel ve büyüðüm, her ne kadar taþlaþmýþ olsamda, yüzbinyýllýk umudumdur ta anayurdumda,siper-i göðsümde taþýdýðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SPARTAKÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.