Tükenmez Kalemler

Özlüyorum
Eski kalemleri
Ne güzel yazýyordu
O kalemler
Sevgileri, ayrýlýklarý, özlemleri, umutlarý
Eski kalemleri özlüyorum
Ne güzel yazýyordu
Ne seviyeli, bir o kadar düzgün
O kalemler yazmak için
Yazmýyordu her þeyi
Yýllarýný harcýyordu
O kalemler
Yaþamlarýn kelime oyununda…
O kalemler yaþýyordu her þeyi
Yaþadýðýný yazýyordu
Örneðin soluyordu havayý
Soðuðun, kýþýn donduruculuðunu
Hissediyordu bedeninde
O kalemler, o kalemler
Saðlamdý hemde sapasaðlam
Kýrýlmazlardý, bükülmezlerdi
Ne kalemdi o eski kalemler
Neyi yazmazlardý ki
Kimi bir hanýn duvarýný
Kimisi sokaklarýn kaldýrýmýný
Kimi de bir bayraðýn rüzgar beklediðini
Yazardý
O kalemler hiç küsmezlerdi sahiplerine
Çok severlerdi sevdiklerini
Ölürcesine sahip çýkarlardý sevdiklerine, sevdalarýna…
Ah o kalemler, o kalemler…
Ah o kalemler, o kalemler
O kalemler yazmak için yaratýlmýþlardý
Ýyiyi, kötüyü, çirkini, güzeli…
O kalemler,
Kimi zaman el üstünde tutulurdu
Kimi zaman sürgün edilirdi yurtlarýndan
Çok yabancý olduklarý kelimeler ülkesine…
O kalemleri özlüyorum, eski kalemleri
O kalemler kurumayan pýnardýlar
Akardýlar hiç durmadan susuz topraklara
O kalemler ne kalemlerdi
O kalemler, tükenmez kalemlerdi
O kalemler mürekkebi bitmeyen
Tükenmez kalemlerdi….

Sosyal Medyada Paylaşın:

huseyinkurt Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KOMŞU KIZI Güzellik Var Sende DEVRİM DEMİR’E Aktepe Hassa HATAY TÜRK ORDUSU Anam Nerde Babam Nerde? Varlığın Yeter İkinci Kısım Sonsuz Güzellik Aşkla Tanıştım Bugün Okul YILlaRı