BEN MAHKUM OLMUŞUM...

Nezaman gözlerin gelse aklýma,
Ýçimde gürleyen volkanlar kan fýþkýrtýyor,
Bazen hazaným,bazen mezarým oluyor,
Bazense dört duvar bir hücre oluyor,
Ben mahkum olmuþum sana;
En özgür yaným gel beni sarsana...


Ne zaman kokun gelse burnuma,
Ýçimde solmuþ çicekler can buluyor,
Hayat anlamsýzlýklarla doluyken;
Bir anda anlam dolu oluyor,
Ýçimde fýrtýnalar kopuyor,
Ben mahkum olmuþum kokuna;
Can özüm gel bende senin yerini bulsana...


Nezaman yüzün gelse aklýma;
Ýçimde ki en yetim yaným þevk buluyor,
Rüzgarlar esip güzelliðini sineme savuruyor,
Gözlerimde herkesin hayran kaldýðý bir ýþýk beliriyor,
Ben mahkum olmuþum canýna;
Canýmýn cananý beni anlasana...


Ne zaman varlýðýn gelse aklýma;
Yüreðimde gizli korkularým cesaret buluyor,
Avuçlarýmda sevginle yeþeren çicekler acýyor,
Tüm arzularým seni yanýmda istiyor,
Ben mahkum olmuþum varlýðýna;
Sakýn beni varlýðýndan alýkoyma...


Sosyal Medyada Paylaşın: