Adaklar adama
Aðýtlar yakma
Büyüler yaptýrma dönmem
Namludan çýkan kurþunum
Karþýmda durma delip geçerim
Kanatlarýný açmýþ semada süzülen
Þahinim elinden kaçan
Sen bakar körsün
Alev alev yaktýðým gemilere
Yýkarak geçtiðim þu köprülere
Diþlerini geçirdiðim kalbime
Bir heykel gibi
Donuk ve mat
Utanma eserine gururla bak
Son defa gel konuþalým dedin
Sýrat köprüsünün tam ortasýnda
Sözlerin bittiði yerdeyim
Uçurumlar var aramýzda
O uçuruma düþmeðe deymezsin
Kararlýyým öldüreceðim
Kanýma zehirini boþaltan çatal dili
Zaman acýnýn en güzel ilacý
Yoksa söker atarým
Seninle aldatan bu kalleþ kalbi.
Cengiz Damar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.