Ey Leyla! Sen susuzluðumsun Sen çöllerde serabým Sen kuruyan dudaklarýmda mühürsün Gel iniver gönül kuyuma Avuçlarýnda mahzun sevdamýz Yudum, yudum içir bana aþký Tüm kavuþmayan sevdalarýn sevdasý için
Ey Leyla! Ben sensiz bu ellerden ne yaparým Aydýnlýk düþünde güne dilek açarým Doðsun artýk senli güneþ Yaðmur akýtsýn buselerini Açýlýsýn yediveren güller Tomurcuk, tomurcuk dal versin Ey Leyla! Sana duyduðum aþk Baharý müjdelerken kâinata Cenneti resim eder gayri, Seni özleyen sözlerim. Kavruldum duy beni! Sevdan uðrunda çöl kumlarýna Göm beni Leyla!
Ey Leyla! Yaldýzlý ýþýklarda söyle hasretimi Sen nerdesin! Ya! Öl de bana, Ya da buradayým diye haykýr Umut ver yarýna dair Ben sendeyken sen þimdi nerdesin? Hiç düþünmedin mi? Bende ki Þu yanýk sevdanýn Dibe tutmuþ kazan karasý yüzünü Tarihi süslemiþ ezeli âþýklar Ey Leyla! Bir umut bir gün Gelsen bana sevdalar destan yazar Ey güzel Leyla Sen bana? Ben varken lazýmdýn Anlamý olmaz ki!
Hüzün bulutuna aðla artýk Beni öldüren sendin Ey Leyla!
VEYSEL KIZLARKAYASI
Sosyal Medyada Paylaşın:
kepezli58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.