KAÇ KARANFİL YOK OLDU?
Bu vatan uðruna canýn verenler…
Karanfil misali topraða düþenler…
“Halkým” diyen tertemiz gençler…
Kaç karanfil yok oldu? Onu unuttum.
Özü bir, sözü bir koca yiðitler…
Vatan için ölen küçük bedenler…
Bu topraktan çýkýp gelecekler
Kaç karanfil yok oldu? Onu unuttum.
Suçluydu onlarýn sanki her biri…
Görmekti suçlarý tek geleceði…
Peþlerinden aðýt yaktý anneleri…
Kaç karanfil yok oldu? Onu unuttum.
Sayýlarý çoktu, ben sayamadým…
Her biri bir candý, doyamadým…
Bilgi donanmýþlardý, kýyamadým…
Kaç karanfil yok oldu? Onu unuttum.
Aylardan eylüldü, koptu fýrtýna…
Her biri düþtü, ayrý bir yana…
Zindanlar aðladý, saðýr duvara…
Kaç karanfil yok oldu? Onu unuttum
Mevsim kýþ, ilkbahara çok vardý…
Her biri bir nefer arttý, çoðaldý…
Ýnledi daðlarda kurþun, aðladý…
Kaç karanfil yok oldu? Onu unuttum.
Hasan GENÇAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.