Yalnýzlýða dayanýrým da, birbaþýnalýða asla.. Yaþlanmak hoþ deðil duvarlara baka baka.. Bir dost göz arayýþýyla. Saat týkýrtýsýyla.....
Korkmam Geçinip gideriz biz mutluluðumla, ama ’Günün aydýn, akþamýn iyi olsun’ diyen biri olmalý.. Bir telefon sesi çalmalý arasýra kulaðýmda... yoksa Zor deðil, hiç zor deðil, demli çayý bardakta karýþtýrýp bir baþýna yudumlamak doyasýya.... Ama ’çaya kaç þeker alýrsýn? ’ Diye soran bir ses olmalý ya ara sýra......
22.11.2002
Elif Þebnem Akal
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsebnem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.